Eric

Eric Hendriks

Op mijn tiende mocht ik kiezen tussen gitaarles en tafeltennis en net als mijn broertjes koos ik het laatste. Uit het gitaarboek van mijn zus, die wel de goede keus had gemaakt, leerde ik wat akkoorden en liedjes. Zoals zovelen leerde ik gitaarspelen door zelf ontdekken, van vriendjes en van platen. Ik was er zelfs trots op geen muziek te kunnen lezen en oefende urenlang op de slag van Venus om de meisjes te kunnen imponeren. Gelukkig zijn er van die eerste tien jaren geen opnamen bewaard. Het leidt wel ergens toe, maar de weg is nogal lang. Het leverde toch iets op: ik mocht het zusje van mijn zwager gitaarles geven voor vijf gulden per uur, die ik nog ving toen we al uitgebreid, zij het stiekem, verkering hadden.

Later kwam ik lieden tegen die klassiek speelden (“Wouw! Kan dat ook op een gitaar?”) en leerde ik muziek lezen op de moeilijke manier. Via een cursus fingerpicking en wat gelegenheidbandjes krabbelde ik toch langzaam maar zeker omhoog en toen ik in 1986 reageerde op de advertentie van Hans, die een speelmaatje zocht, wist ik hem toch aardig te imponeren en werd de oprichting van Windvlaag een feit.

Zo speel ik gitaar op mijn eigen manier, met technische tekortkomingen maar soms met een vrijheid waar de bobo’s nog jaloers op zijn. Maar het leukste is toch het samenspelen, in een band en op sessies. Componeren doe ik ook, dat begon al met protestliedjes in krom Engels op de middelbare school met als climax de rockmusical Bennie (1973). Als er een arrangement moet worden gemaakt kijken de Windvlagers meestal naar mij.

Naast muziek, die mijn grote passie is, heb ik een sterke fascinatie voor taal, waarmee je zo even zes studiejaren op een enkel kantje kunt samenvatten. Want ik ben geen alfa en geen beta, maar een epsilon.

De Schepping

In

Dieper het heelal in
Verder in de tijd
Terug naar het Begin
Vanwaar het Al maar uitdijt

Licht

Al vol kleine fotonen
Bouwstenen van het licht
Als die er niet waren
Zag jij nu geen gedicht

Altijd zijn ze onderweg
Niemand haalt ze in
De tijd staat letterlijk stil voor hen
En alles is Begin

Materie

Daar ben ik dan: het electron
Weet ik veel wat ik doe
Ik moet langs hier of daar
Naar ginder scherm toe

Ik kan dan door de linker
Of rechter van twee spleten
Als ik toch maar wist
Of iemand dat wil meten

Onverbeterlijke nieuwsgier
Ik zal hem eens wat leren
Ik ga lekker links en rechts
Met mezelf interfereren

Leven

Een onooglijk reptiel
Lelijk als de nacht
Heeft ons allemaal
Voortgebracht

De schonen, de scharminkels
De slimmen en de slomen
Einstein, Zarathustra,
Cruyff en Theo Koomen

Informatica

For tran, see en es kuu el
A wee ka, ha tee em el,
Leer je bij ons razendsnel
En het tentamen haal je wel

Ja, zo’n testje doe je even
Niemand hoeft daarvoor te beven
Met drie eentjes in de byte
Heb je bij ons al een zeven

Uit

En als Het toch gesloten is
En ooit weer implodeert?
Waar was het allemaal goed voor?
Wie heeft ervan geleerd?

Scroll to Top