Doortje Schroevers
Hallo folkminnende internetsurfer. Mijn naam is Doortje, een naam waar ik trots op ben. Er zijn al veel associaties op gemaakt die veel over mij zeggen. Laat ik er een paar noemen. Als eerste noem ik “Doortje’s Oortje”, ooit bedacht voor een column waarin ik alle uitspraken beschreef die niet in notulen terecht kwamen. Uiteindelijk resulteerde dit in de baan die ik nu heb. Ik werk als medewerker Communicatie bij een welzijnsorganisatie in Amsterdam. Het Oortje staat natuurlijk voor veel meer. Ik leg mijn oor graag te luisteren, niet alleen in de richting van allerhande gebabbel van deze en gene, maar ook in de richting van de muziek. Ik luister het liefst naar traditionele muziek vanuit de hele wereld.
Een andere veel gehoorde associatie is het “Koortje van Doortje”. Uiteraard heeft dit met mijn muzikale carrière te maken. Ik ben met muziek al jong begonnen. Op mijn zevende jaar met algemene muzikale vorming. Zodra het mocht ben ik met één van de moeilijkste instrumenten begonnen die ik mij op dat moment voor kon stellen, de viool. Na allerlei orkesten, ensembles en strijkersgroepen, heb ik met mijn viool de klassieke muziek achter mij gelaten en definitief voor de volksmuziek gekozen. Maar viool alleen was niet genoeg voor mij.
Ik wilde meer. Vooral het zingen had mijn bekoring en dat heb ik gedaan. Ik ben met een vriendin een koortje begonnen en heb vijf jaar als dirigent voor een koor gestaan. Maar ook andere instrumenten hadden mijn bekoring. Behalve wat gepingel op de piano en de gitaar thuis, kreeg ik op mijn zeventiende van mijn vader een alt- en sopraanblokfluit, waar ik een beetje mee experimenteerde. Twee jaar geleden ben ik begonnen met wat lessen op de accordeon. In 1992 ben ik bij Windvlaag terecht gekomen. Een plek waar ik al deze verschillende kanten kan gebruiken en inzetten. Vooral het “Koortje van Doortje” komt goed van pas. Veel van de meerstemmige zang komt uit mijn koker en bij het instuderen komt mijn dirigentenverleden goed van pas.
Als laatste de meest bekende associatie. Een associatie die meer op de naam slaat, maar toch zeker op mij van toepassing is, “Doortje Dartel ”. Stilzitten is niet echt mijn kwaliteit. Zeker niet wanneer ik lekker muziek aan het maken ben. De beentjes gaan al snel de lucht in, en wanneer deze beginnen met bewegen, doet de rest van mijn lijf al snel mee. Voor mij is dat ook de kracht van muziek. Het brengt je in sferen die je niet in de hand hebt, maar als je ze eenmaal gevoeld hebt, kun je niet meer zonder.
Volgens velen vormt Doortje misschien wel het meest levendige element van de groep. Zij speelt viool, fluit, ei, en heeft een belangrijke vocale bijdrage.